PAINTINGPLANET
Thursday, September 24, 2009
Wednesday, September 23, 2009
Georges Braque ( 1882-1963)
Georges Braque, Viaduct at L'Estaque, Paris, Candlestick and Playing Cards, Glass on a Table, 1909-10 The Pedestal Table, autumn 1911
Still-Life with Violin, 1911Georges Braque, Fruit Dish and Cards,
Thursday, September 17, 2009
Μια γυναίκα...μια φιγούρα...μια εικόνα...μια ζωή......
Η Αννα Αχμάτοβα είναι η αγαπημένη όλων των Ρώσων ποιήτρια... η φωνή της συνείδησης .....πασών των Ρωσιών...
Εκκεντρική και τρυφερή... δυναμική και ερωτική μέχρις εσχάτων...
Το πραγματικό της όνομα ήταν Άννα Αντρέγεβνα Γκορένκο. Γεννήθηκε το 1889 και πέρασε το μεγαλύτερο κομμάτι της παιδικής της ηλικίας στην Αγία Πετρούπολη και τη γύρω περιοχή. Όταν άρχισε να γράφει ποίηση ο πατέρας της την ανάγκασε να υιοθετήσει ένα ψευδώνυμο, για να μη χαλάσει το καλό όνομα της οικογένειάς της ως «παρακμιακή ποιήτρια».
Η Άννα διάλεξε το επώνυμο Αχμάτοβα, που ανήκε σε μία προγιαγιά της από τη φυλή των Τατάρων, απόγονη του θρυλικού Τζένγκις Χαν. Το όνομα ακουγόταν ρομαντικό και μυστήριο, γεμάτο αυτοπεποίθηση, υπογραμμίζοντας μια αίσθηση πεπρωμένου που είχε νιώσει η Άννα από πολύ νωρίς και που ποτέ δεν την εγκατέλειψε. Η Άννα Αχμάτοβα χαρακτηρίστηκε από το σοβιετικό καθεστώς «αγία και πόρνη».
Μία.... ασκητική φιγούρα που κατάφερε να μετουσιώσει το προσωπικό της δράμα σε συλλογική εμπειρία και να εκφράσει μέσα από τα ποιήματά της τον πόνο ενός ολόκληρου λαού, που την ανακήρυξε αγία μαθαίνοντας απέξω τους στίχους της και απαγγέλλοντάς τους κρυφά, μακριά από τα αυτιά του Στάλιν.
Συγχρόνως όμως ήταν μια γυναίκα που εξέπεμπε τεράστια γοητεία και έκανε τους άντρες να τρέχουν πίσω της μαγεμένοι. Αλλά αυτή η όμορφη και κάπως...υπεροπτική γυναίκα, αντί να εκμεταλλεύεται τους θαυμαστές της, κατέληγε σχεδόν πάντα παρατημένη και απογοητευμένη.
Οι δυστυχισμένοι γάμοι και οι καταστροφικές σχέσεις συνεχίστηκαν μέχρι το τέλος σχεδόν της ζωής της.
[πληροφ.απο το πιο πάνω βιβλίο...του ΒΟΛΦΓΚΑΝΓΚ ΧΕΣΝΕΡ]
Ποιος να το 'ξερε, κορίτσι τρελό, / Πειραχτήρι απ' όλους χαϊδεμένο, / Ερωτιάρα του Τσάρσκογιε Σελό, / Τι σου φύλαγε το πεπρωμένο.
Ποιος να στο 'λεγε τότε που οι φίλοι σου / φιλενάδα τους σ' έλεγαν κ' έτοιμο το 'χες το σκώμμα / κι αμαρτάνοντας πρόσφερες τ' άλικα χείλη σου, / στη ζωή σου να πάθεις τι σου 'μελλε ακόμα.
Забудут? — вот чем удивили!
Меня забывали сто раз,
Сто раз я лежала в могиле,
Где, может быть, я и сейчас.
А Муза и глохла и слепла,
В земле истлевала зерном,
Чтоб после, как Феникс из пепла,
В эфире восстать голубом.
Θα με ξεχάσουν; Καθόλου δεν εκπλήσσομαι γι’ αυτό!
Τόσες φορές με ξέχασαν, πληθώρα…
Χίλιες φορές βρισκόμουνα σε τάφο ανοιχτό
Που ίσως βρίσκομαι και τώρα.
Η μούσα έχει κουφαθεί και τυφλωθεί,
Σα σπόρος έλιωσε μέσα στη γη
Να ξαναζωντανέψει στον αιθέρα το γαλάζιο
Σαν Φοίνιξ, απ’ την τέφρα, να υψωθεί.
1957
Tuesday, September 15, 2009
NIKOΛΑΟΣ ΓΥΖΗΣ...
1842- Γέννηση του Νικολάου Γύζη στο Σκλαβοχώρι της Τήνου
1901- Θάνατός του
Το έργο του Γύζη, όπως προκύπτει από την ποικιλία των θεμάτων του, υπήρξε πολύπλευρο. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του ζωγράφου βρίσκεται ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον του, καθώς επίσης ανθρώπινες μορφές μέσα σε έναν εξιδανικευμένο κόσμο.
ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΜΕ ΤΗ ΣΑΛΠΙΓΓΑ...
Ενώ η ηθογραφία του Γύζη δεν διαφέρει ούτε προς τη θεματολογία ούτε προς το πλάσιμο των μορφών από τα αντίστοιχα έργα των ζωγράφων της Σχολής του Μονάχου του 19ου αιώνα, εμπλουτίζεται εντούτοις με ελληνικά και ανατολίτικα μοτίβα.
Ζωγραφίζει παιδιά όλων των ηλικιών, από βρέφη μέχρι έφηβους.
Σε λίγους πίνακες ο Γύζης καταπιάστηκε με σκηνές, όπου περιθωριακοί τύποι της κοινωνίας παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Σε τέτοιες περιπτώσεις ο ζωγράφος δεν ασχολείται τόσο πολύ με την κατάσταση του κύριου προσώπου, όσο με τη σύνθεση διαφόρων χαρακτήρων γύρω από τον πρωταγωνιστή σε έναν ιδιαίτερο χώρο, αλλά και με την έντονη χρωματική απεικόνιση του θέματος.
..Ένα άλλο θέμα το οποίο σχετικά σπάνια απασχόλησε το ζωγράφο σε κάποιους ελληνικούς ηθογραφικούς πίνακές του είναι η Τουρκοκρατία: στο έργο του « Το κρυφό σχολειό» παρουσιάζεται ένα επεισόδιο το οποίο προϋποθέτει την καταπίεση των Τούρκων, χωρίς όμως να τη δείχνει φανερά. Πολεμικά γεγονότα από τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821 ο Γύζης με το φιλειρηνικό του χαρακτήρα δεν ζωγράφισε ποτέ. Ακόμη και αν οι τίτλοι έργων του μιλούν για αγώνες, οι πολεμικές σκηνές απουσιάζουν.ΑΡΜΟΝΙΑ[1893]
Η σημαντικότερη αλληγορική μορφή για το Γύζη είναι η γυναικεία μορφή με ιδεαλιστικό πρόσωπο που κρατά μια λύρα. Εμφανίζεται στα έργα του με τα ονόματα Τέχνη, Μουσική, Άνοιξη , Αρμονία, Ιστορία, Φήμη κ.α.
Στα θρησκευτικά έργα του, που αντιπροσωπεύουν τα οράματα του καλλιτέχνη στα τελευταία χρόνια της ζωής του δηλώνουν την έντονη υπαρξιακή του αγωνία. Το κυρίαρχο θέμα είναι ο Αγώνας, η πάλη εναντίον του Κακού και η νίκη του Καλού. Σε αυτά τα έργα κυριαρχούν το φως και το σκοτάδι, ενώ ο χώρος καθορίζεται ελάχιστα.
Ένα σημαντικό ρόλο στο έργο του Γύζη παίζει η Μουσική.
Sunday, September 13, 2009
Nude ..in Art...[E.Munch]
|
Thursday, September 10, 2009
Ο "ΓΑΜΟΣ" ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Η "Στρατευμένη Τέχνη", όπως υπαινίσσεται ο τίτλος της, είναι μια τέχνη που πάντα στέκει έτοιμη να πολεμήσει.
Είναι μαχητική, ισχυρά πολιτικοποιημένη τέχνη, η οποία εκφράζει την ανάγκη του καλλιτέχνη να αγωνιστεί για ένα σκοπό ή να μιλήσει στους άλλους γι'αυτόν είτε για να αφυπνίσει τη συνείδηση των μαζών είτε ως μια πράξη απελευθερώθηκε από πιέσεις, η "Στρατευμένη Τέχνη" αποτελεί τέλεια απόδειξη ότι, πράγματι, σύμφωνα με τον Codina: "Εμείς οι άνθρωποι είμαστε πολιτικά ζώα. Είναι ξεκάθαρο ότι σε κάθε κοινωνία, η τέχνη και η λογοτεχνία αντιλαμβάνονται το σφυγμό του πληθυσμού. Επιδρούν καταλυτικά - βάζουν το χέρι στον τύπο των ήλων".
Η ΤΕΧΝΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ
Raphael...
Τα έργα του διακρίνονται για την αίσθηση ευεξίας που αποπνέουν, ζωγράφιζε τις ιερές μορφές ως υπέροχες, υγιείς ανθρώπινες υπάρξεις αλλά με μια γαλήνη και μια τέτοια αίσθηση βαθιάς εσωτερικής πληρότητας, που δεν άφηνε καμιά αμφιβολία για την ιερότητα του θέματος.
Οι προσωπογραφίες του ανταγωνίζονται το Λεονάρντο στη λεπτότητα των χαρακτηριστικών και τον Τιτσιάνο στον πλούτο των χρωμάτων, επιδεικνύοντας τη μεγάλη επινοητικότητα του Ραφαήλ στο να δημιουργεί ψυχολογικές καταστάσεις. Στα έργα του η μεγαλοπρέπεια και η χάρη συνδυάζονται με την άρτια τεχνική εκτέλεση.
Η επιρροή του ήταν μεγάλη, τόσο στη διάρκεια της ζωής του, όσο και μεταθανάτια, αφού μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα θεωρείτο σχεδόν από όλους τους κριτικούς τέχνης ο μεγαλύτερος ζωγράφος που έζησε ποτέ- ο καλλιτέχνης που εξέφρασε τα βασικά δόγματα της Χριστιανικής Εκκλησίας μέσα από μορφές που είχαν φυσική ομορφιά αντάξια της αρχαίας.
Στο μεγάλο αυτό έργο απεικονίζονται οι αρχαίοι φιλόσοφοι, με κεντρικά πρόσωπα τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, σε ένα αρχιτεκτονικό περιβάλλον- αριστούργημα προοπτικής σχεδίασης.
Στο κέντρο οι χειρονομίες του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα είναι ενδεικτικές για τις πηγές της έμπνευσής τους : Ο ιδανικός κόσμος του Πλάτωνα αντιπαρατίθεται στην εμπειρική παρατήρηση της πραγματικότητας από τον Αριστοτέλη.
Μεταξύ των άλλων μορφών περιλαμβάνεται στην άκρη αριστερά ο Πυθαγόρας, ο οποίος γράφει σ' ένα βιβλίο με την πλάκα μπροστά του, ενώ δεξιά ο Ευκλείδης, με ένα διαβήτη στο χέρι, φαίνεται να αποδεικνύει κάποια γεωμετρική πράξη.
Στη Σχολή των Αθηνών πολλοί σύγχρονοι καλλιτέχνες έχουν δανείσει τη μορφή τους στους απεικονιζόμενους φιλόσοφους.
Ο Αριστοτέλης είναι ο Da Vinci
O Ηράκλειτος είναι ο Michelangelo
Ο Ευκλείδης είναι ο Bramante
Saturday, September 5, 2009
Blog Archive
-
▼
2009
(38)
-
▼
September
(12)
- Στη διάσταση...του ασπρόμαυρου
- Georges Braque ( 1882-1963)
- Μια γυναίκα...μια φιγούρα...μια εικόνα...μια ζωή.....
- couples...in Art...
- NIKOΛΑΟΣ ΓΥΖΗΣ...
- Simplicity...in Art [Picasso]
- Nude ..in Art...[Modigliani]
- Nude ..in Art...[E.Munch]
- Ο "ΓΑΜΟΣ" ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
- Raphael...
- ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ....ΓΥΝΑΙΚΑ...ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ....
- blue shadows of love
-
▼
September
(12)
Blog: |
paintingplanet |
Topics: |
painting, photos, visions |